باستانی ترین قلعه شمال کشور ؛ قلعه مرتفع و تاریخی مارکوه یکی از بناهای شگفت‌انگیز رامسر
تاریخ انتشار: ۲ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۴۵۰۱۸
به گزارش همشهری آنلاین، این قلعه در ارتفاعی ساخته شده است که اگر در هوای صاف و بدون غبار از روی آن به دوردست‌ها نگاه کنید، تا ده ها کیلومتر دورتر را خواهید دید. مارکوه که قدمتش به دوران ساسانی و اشکانی برمی‌گردد، فضایی حدود هزار متر را به خود اختصاص داده است.
در قلعه مارکوه پنج برج پشتیبان وجود دارد که نقش اصلی‌شان بالا بردن درجه مقاومت و ایستایی دیوارها بوده.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در مورد شکل قلعه، نظرات مختلفی داده شده است. عده‌ای می‌گویند این قلعه به شکل مثلث ساخته شده. اما محمد قاسم کفاشی، سرپرست گروه کاوش و کارشناس ارشد سازمان میراث فرهنگی کشور که از ابتدا در جریان کاوش قلعه مارکوه بوده، عقیده دیگری دارد؛ «این قلعه به شکل مستطیل است و در بخشی انحنا دارد و بدنه‌اش از سنگ‌های خود مارکوه ساخته شده است.
یعنی سازندگان سنگ‌ها را از بدنه کوه جدا می‌کردند و از آن در ساخت قلعه استفاده می‌کردند. البته در ساخت قلعه از آجر هم استفاده شده، آجرها هم از آجرپزی‌ای که در پایین کوه و در محلهای به نام کوزه گر محله قرار داشت، تامین می‌شد.
این محله هنوز هم وجود دارد اما از کوره پزخانه‌اش اثری نیست.» غیر از سنگ و آجر، از مصالح دیگری مثل گچ نیم کوب و ساروج ضعیف‌شده هم در ساخت قلعه استفاده شده. سالم‌ترین و سرپاترین بخش قلعه که هنوز خراب نشده، دیوارهای است که در بخش جنوب شرقی آن قرار گرفته و ارتفاعش به شش متر می‌رسد؛ «اما مستحکمترین بخش را می‌توان در بخش‌های شمال و شمال غربی قلعه مشاهده کرد. چون احتمال وقوع رانش و حرکت در آن قسمت بیشتر بوده، به همین دلیل در بنای این قسمت، از مصالح محکم‌تری مثل ساروج و گچ نیم‌کوب استفاده کرده‌اند.
بخشی درون قلعه وجود دارد که از قسمت‌های دیگر بزرگ‌تر است و به نظر می‌آید اتاق شاه‌نشین بوده. اما با این حال تزئیناتی درون اتاق وجود ندارد و دیوارهای داخلش با استفاده از آهک پوشانده شده است.» در مورد اینکه این قلعه کاربرد نظامی داشته یا به عنوان خانه‌ای اربابی ساخته شده است، اطلاعات زیادی در دست نیست؛ برای همین نمی‌توان به طور قطع نظر داد. قلعه مارکوه هنوز اسرار فاش نشده زیادی دارد اما کارشناسان تا تمام نشدن بررسی‌هایشان حاضر به اظهار نظر نیستند.
درباره نام قلعه هم برخی معتقدند برگرفته از جانور خزنده است که احتمالا در آن دوران درون قلعه پیدا می‌شده، «امکان دیگری هم هست، نام قلعه می‌تواند برگرفته از اقوامی باشد به نام مارد یا آمارد که در حد فاصل مناطق گیل‌ها (گیلان) و (تپورها) مازندران زندگی می‌کردند. شاید این نام‌ها به مرور زمان تبدیل به مار شده است.»
کد خبر 784506 منبع: همشهری سرنخ برچسب‌ها استان مازندران تاریخ - باستان شناسی استان گیلان تاریخ - بناها فرهنگ - میراث فرهنگی تاریخ عمومی ایران معماریمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: استان مازندران تاریخ باستان شناسی استان گیلان تاریخ بناها فرهنگ میراث فرهنگی تاریخ عمومی ایران معماری ساخته شده قلعه مارکوه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۴۵۰۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف بناهای ماقبل‌تاریخی که «مسیری به جهان پس از مرگ» بودند (+عکس)
در یک بررسی باستان‌شناسی در ایرلند، آثاری از صدها اثر تاریخی که قبلا ناشناخته بودند، شناسایی شده است. پنج مورد از این بناهای تاریخی، سازه‌های ماقبل تاریخ بسیار کمیابی بودند که ممکن است روزگاری حاوی مسیرهای مخفی نمادین برای ورود به زندگی پس از مرگ برای مردگان بوده باشند.
به گزارش فرادید، این مطالعه به رهبری دکتر جیمز اُدریسکول از دانشگاه آبردین از فناوری LiDAR برای تولید مدل‌های سه‌بعدی بسیار دقیق از زمین استفاده کرده است. این فناوری، مشابه آنچه که برخی وسایل نقلیه خودران از آن استفاده می‌کنند، در شناسایی بقایای این سازه‌های باستانی که بیشترشان با هزاران سال شخم زدن از بین رفته بودند، بسیار حیاتی بود.
اُدریسکل این بررسی را در چشم‌انداز بالتینگلاس، ایرلند انجام داد که پر از بقایای ماقبل تاریخ است. نتایج این بررسی در مجله Antiquity منتشر شده است.
منطقه بررسی‌شده توسط محققان، در دوران نوسنگی اولیه (که حدود ۳۷۰۰ قبل از میلاد آغاز شد) و عصر برنز میانه تا اواخر (۱۴۰۰ تا ۸۰۰ قبل از میلاد) اشغال شده بود. با این حال، شواهدی از اشغال در طول ۲۰۰۰ سال بین این دو دوره که به دوره نوسنگی میانه شناخته می‌شود، تا کنون کمیاب بوده است.
بناهای ماقبل تاریخ بالتینگلاس
به گفته اُدریسکل، یافتن این بناهای تاریخی اهمیت ویژه‌ای دارد چون این عقیده‌ی عمومی را رد میکند که بالتینگلاس حدود ۲۰۰۰ سال، بین عصر برنز پسین و اوایل نوسنگی رها شده است. این نتایج حاکی از آنست که این منطقه به طور مداوم مسکونی بوده و در این اوقات، اهمیت آیینی داشته است.
بناهای تاریخی کشف‌شده علاوه بر اهمیت معماری، اهمیت فرهنگی و معنوی نیز دارند. این بناهای تاریخی که رویدادهای مهم خورشیدی مانند انقلابین را نشان می‌دهند، طوری به طور استراتژیک در سراسر چشم‌انداز قرار گرفته‌اند که با مکان‌های تدفین و حرکات چرخه‌ای خورشید هم‌خوانی داشته باشند. به گفته دکتر اُدریسکول، این هم‌ترازی گواه سفر مردگان است، چرا که آن‌ها به آسمان‌ها صعود می‌کنند و دنباله‌ای ملموس پشت سر خود بجا می‌گذارند که آن‌ها را به دنیای اجدادشان در طرف دیگر متصل میکند.
این اتصال بین مسیرهای کورسوس، محلهای دفن و رویدادهای آسمانی بر ماهیت درهم تنیده‌ی زندگی روزمره، چرخه‌های کشاورزی و باورهای معنوی در جوامع نوسنگی تأکید میکند که نمایانگر درکی پیچیده از زندگی، مرگ و تولد دوباره است.
محوطه معبدراهه‌شده‌ی نوسنگی اولیه راتکوران
کورسوس‌ها (Cursuses) نوعی سازه یادبودی دوران نوسنگی شبیه خندق یا جان‌پناه هستند و در جزایر بریتانیای کبیر و ایرلند یافت می‌شوند. این بناهای ماقبل تاریخ معمولاً دارای محوطه‌های خاکی نسبتاً باریک هستند. اُدریسکول می‌گوید: «کشف بناهای تاریخی کورسوس بسیار مهم است، چون در ایرلند بسیار نادر هستند.»
«در ایرلند کمتر از ۲۰ بنای تاریخی ثبت‌شده وجود دارد که معمولاً مجزا یا جفت هستند. این امر سبب می‌شود پنج نمونه بالتینگلاس، بزرگ‌ترین خوشه از این محوطه‌ها در کشور شوند، اما، مدل توپوگرافی دقیق محوطه‌ها و چشم‌انداز اطراف آن‌ها فرصتی را برای بررسی دیجیتالی این آثار فراهم کرده است.»
اُدریسکول اشاره میکند که ممکن است این بناهای تاریخی، نمادی از رفتن مردگان به سمت آسمان باشند.
«عملکرد این نوع بناها همیشه یک موضوع پیچیده بوده، چون ما اطلاعات کافی نداریم. اما با توجه به اینکه برخی از مکان‌های بالتینگلاس را می‌توان با بناهای تدفینی نیز مرتبط دانست، برای من به این معناست که ممکن است آن‌ها بناهای تشریفاتی بوده باشند که در مراسم تدفینی کاربرد داشتند، جایی که کورسوس، مسیر فیزیکی انتقال مردگان به زندگی پس از مرگ را مشخص میکند.»
کانال عصر ایران در تلگرام
به بهانه تقابل بایرن مونیخ و رئال مادرید؛ گل های کریستیانو رونالدو در آلیانز آرنا / فیلم